Goed rouwen

'Ik begrijp het gewoon niet' zegt ze, 'ik wil er over praten en ik wil er voor hem zijn, maar hij zwijgt en trekt zich terug in de garage om te klussen. Ondertussen regelt hij wel alle dingen die geregeld moeten worden nu zijn moeder is overleden, maar voor zover ik weet bespreekt hij alleen maar de zakelijke kant ervan met zijn broers en zussen en praat hij ook niet met hen over wat het emotioneel met hem doet. Dat kan toch niet goed zijn?' Ik begrijp haar vraag. Ze is een prater en verwerkt de dingen die moeilijk zijn door te delen. Maar dat dat haar helpt, wil nog niet automatisch zeggen dat dat voor haar man ook zo is.

Hoe rouw je op de goede manier? Als we denken aan mensen die in de rouw zijn, zien we al snel huilende mensen voor ons, die even niet meer weten hoe ze verder moeten met het leven. Die we moeten troosten en waar we voor moeten zorgen. We denken bij rouw minder snel aan mensen die praktische zaken regelen, geen behoefte hebben om te praten en door lijken te gaan met hun leven alsof er niets gebeurd is.

Toch zijn beide manieren van rouwen in principe goed te noemen. Iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier, wat ook nog eens kan verschillen per situatie. Hoe je rouwt heeft veel te maken met hoe je in elkaar steekt en wat je nog meer hebt meegemaakt. De één verwerkt dingen door te praten, te huilen en getroost te worden. Een ander heeft het juist nodig om precies te willen weten hoe iets gebeurd is, wil graag praktisch de handen uit de mouwen steken of heeft juist tijd voor zichzelf nodig en trekt zich terug om over alles na te kunnen denken. Het belangrijkste bij rouwen is dat je daarin dicht bij jezelf blijft. Dat je niet gaat doen waarvan je denkt dat mensen dat van je verwachten, maar dat je doet wat jij nodig denkt te hebben. 

Dat kan dus betekenen dat je in een hoekje van de bank een hele doos tissues leeg plukt om je tranen te drogen...of dat je je mountainbike pakt om een stevig rondje te gaan rijden in het bos. Beide vormen geven een plekje aan de emoties die er zijn. De één door ze er uit te huilen, de ander door ze er uit te trappen. Maar het kan ook betekenen dat je een vriendin belt om je verhaal kwijt te kunnen...of dat je de financiële kant van een erfenis afwikkelt. Beide manieren helpen om houvast te geven in een emotioneel zware en onzekere tijd. In het ene geval is het de erkenning van de vriendin dat je verdriet er mag zijn. In het andere geval krijg je meer grip op de situatie doordat je weet hoe de financiën er voor staan. Zowel het uiten van de emoties als het creëren van een vorm van houvast zijn nodig om op de been te blijven.

Bij rouwen bestaat er dus in eerste instantie geen 'goed' of 'fout', zolang je jezelf of anderen geen schade berokkent. Wel is het goed om met een aantal dingen rekening te houden als je in de rouw bent.

1.) Rouwen kost ontzettend veel energie. Wees je daarvan bewust. Stel geen hoge eisen aan jezelf en gun jezelf de tijd en ruimte die je nodig hebt om te rouwen.

2.) Blijf goed voor jezelf zorgen. Ga op tijd naar bed, sta op tijd op, eet gezond, zorg dat je blijft bewegen en verdoof jezelf niet met alcohol of andere verdovende middelen.

3.) Wees naar mensen die je vertrouwt open en eerlijk over hoe je je voelt en laat voor je zorgen. Niemand heeft er wat aan wanneer jij je beter voordoet dan je je voelt. God heeft ons geen geestelijke broers en zussen gegeven om het vervolgens allemaal maar alleen uit te moeten vogelen en te moeten dragen.

4.) Hoewel niet iedereen in eerste instantie behoefte heeft aan een gesprek, is wel bewezen dat praten helpt. Als je het moeilijk vindt om te praten, creëer dan gelegenheden waarop dat makkelijker gaat. Pak een terrasje, ga samen een stuk wandelen of ga samen klussen. Over emotioneel pittige onderwerpen praat het vaak makkelijker als je ondertussen bezig bent.

5.) Rouw is niet tijdsgebonden. Het is bij grote verliezen niet zo dat je iets dusdanig een plekje kunt geven dat de rouw nooit meer terugkomt. Zelfs jaren na het geleden verlies kan de rouw zomaar ineens weer aandacht opeisen. Dat is niet raar en dat hoeft geen teken te zijn dat je een verlies niet goed verwerkt hebt. Geef jezelf op zo'n moment opnieuw de tijd en ruimte om te rouwen.