'Het ging mis vanaf het moment dat ik vertelde dat ik hoogsensitief ben.' Ze zat verslagen tegenover me. Maanden eerder had ze op haar werk verteld dat ze hoogsensitief is. Tot die tijd was er niets aan de hand. Haar baas was blij met haar en ze kreeg leuke klussen toebedeeld. Maar na het bewuste gesprek veranderde alles. Klussen werden bij haar weggehaald, er werd voor haar bepaald wat ze wel en niet aan zou kunnen en haar baas liet steeds vaker tussen neus en lippen door vallen dat hij meer van haar verwachtte, maar dat hij dacht dat ze dat niet aan zou kunnen. Hoe vaak ze zelf ook aan had gegeven dat ze wel degelijk meer in haar mars had, het mocht niet baten. Toen door corona de opdrachten wegvielen, was zij één van de eersten die op kantoor werd geroepen bij haar baas en te horen kreeg dat ze wegens dreigend faillissement ontslagen zou worden. Ze had de jaarcijfers gezien en wist dat het wel meeviel met dat dreigende faillisement. Ze vermoedde dat haar baas het aangreep om af te komen van de 'probleemgevallen' onder zijn werknemers en zij was daar kennelijk één van. En nu vraagt ze zich af of het allemaal anders was gelopen als ze niet had verteld dat ze hoogsensitief is.
Zweem van onbegrip
De vraag die bij mij bleef hangen na dit gesprek is of het verstandig is om op je werk te vertellen dat je hoogsensitief bent. Helaas hangt rondom de term hoogsensitiviteit nog altijd een zweem van onbegrip. Mensen die er weinig kennis van hebben, hebben soms de neiging om het te interpreteren als 'labiel', 'zweverig' of als hype. En de vraag is of je jouw plezier op je werk afhankelijk moet maken van het begrip of onbegrip van werkgevers of collega's.
Benadruk je kwaliteiten en wat je nodig hebt
Ik vraag me af wat de meerwaarde is van het op je werk vertellen dat je hoogsensitief bent. Natuurlijk: je wilt je graag begrepen en gezien voelen. Je wilt dat er oog is voor jouw kwaliteiten en dat er voorzichtig wordt omgegaan met je valkuilen. Maar daarbij hoef je niet te benoemen dat je hoogsensitief bent. Je kunt ook zeggen dat je zorgzaam bent, oog hebt voor je collega's, goed bent in het ontdekken van verbanden, een detaildenker bent en trouw in je werk. Ook kun je uitleggen dat je een rustige werkplek nodig hebt om goed je werk te kunnen doen. Dat je een noise cancelling koptelefoon draagt op het moment dat je geconcentreerd wilt werken, omdat je anders teveel afgeleid wordt door prikkels. Dat je tijdens pauzes even alleen gaat wandelen. Niet omdat je je collega's niet leuk vindt, maar omdat je die tijd alleen nodig hebt om weer op te laden. Zo leg je de nadruk op je positieve kwaliteiten en op de dingen die jij nodig hebt, zonder dat je hoeft te benoemen dat je hoogsensitief bent.
Een lans breken voor hoogsensitiviteit op het werk
Als je op je werk graag een lans wilt breken voor hoogsensitieven dan is dat een mooi streven, maar dat kan ook op andere manieren waarbij niet direct jouw verhaal betrokken is. Je kunt bijvoorbeeld een cursusmiddag organiseren over hoogsensitiviteit en een gastspreker uitnodigen. Of je kunt tijdens een werkoverleg met je collega's bespreken hoe jullie met hoogsensitieve cliënten of klanten omgaan. Zorg dat je goed geïnformeerd bent en de cijfers en feiten op een rijtje hebt, zodat je eventuele desinformatie gelijk in de kiem kunt smoren. Let er daarbij op dat je je laat informeren door goed onderbouwde boeken en websites en niet door iedere willekeurige blog die je kunt vinden, want er staat ook zoveel onzin over hoogsensitiviteit op het internet. Des te beter jij geïnformeerd bent, des te serieuzer je genomen zult worden op je werk.
Werkomgeving
Het maakt hierbij wel uit wat voor werk je doet. Wanneer je in de sociale sector werkt, zullen er waarschijnlijk veel meer collega's zijn die hoogsensitief zijn, dan wanneer je een baan in de technische sector hebt. In het eerste geval is het makkelijker en gebruikelijker om wel te vertellen dat je hoogsensitief bent, omdat collega's en werkgevers er waarschijnlijk al vaker mee in aanraking zijn gekomen. Toch zou ik in beide gevallen voorzichtig zijn met het te vertellen. Je wilt tenslotte niet gelijk in een hokje of vakje terecht komen waar je misschien gedeeltelijk, maar niet helemaal in past. Je wilt gewoon gezien worden zoals jij bent. Met jouw kwaliteiten en valkuilen.
Wanneer vertel ik het dan wél?
Heb je toch sterk de behoefte om het wél te vertellen op je werk? Soms kan dat ook heel goed zijn. Als je hoogsensitiviteit iets is wat je erg bezig houdt of waar je nog erg zoekende in bent, kun je het delen met een collega die je vertrouwt en kun je hem of haar vragen om je hierin te helpen. Dat kan hij of zij bijvoorbeeld doen door regelmatig aan je te vragen hoe het met je gaat en hoe je ervoor zorgt dat je je grenzen goed in de gaten houdt. Geef aan dat jij die vragen nodig hebt om goed te kunnen functioneren. Zorg er daarbij wel voor dat de relatie gelijkwaardig blijft. Dus vraag ook aan die collega hoe je hem of haar kunt helpen om beter te functioneren en doe daar ook wat mee. Is er een stevige vertrouwelijke basis met je werkgever? Ook dan kun je ervoor kiezen om te vertellen dat je hoogsensitief bent als jij dat nodig hebt. Benadruk daarbij je sterke kanten en kwaliteiten en onderbouw dat eventueel met een ervaring uit je werk. En geef ook aan wat je nodig hebt om goed je werk te kunnen blijven doen. 'Ik voel goed aan wat mensen nodig hebben om goed te functioneren en zich te kunnen ontwikkelen en zou het leuk vinden om een junior te coachen in zijn werk. Maar om dat goed te kunnen doen heb ik wel tijd nodig om thuis weer op te laden. Daarom beantwoord ik buiten werktijd ook geen emails of telefoontjes, zodat ik de volgende dag weer fit op het werk verschijn.' Zo haal je het beste uit je werk én uit je hoogsensitiviteit en zijn zowel jij als je werkgever blij.
Reactie plaatsen
Reacties