De grootste last die die veel hoogsensitieven ervaren, is die van stress en overprikkeling. Omdat HSP veel dingen intenser ervaren en waarnemen en ze zich de problemen van anderen vaak erg aantrekken is hun hoofd sneller vol, zijn ze sneller overprikkeld en is de kans op (chronische) stress groter.
Annek Tol, die werkzaam was als coach, counselor en trainer op het gebied van hoogsensitiviteit, werkte veel met cliënten die hier tegenaan liepen. Met haar jarenlange ervaring ontwikkelde zij in samenspraak met haar cliënten de 'Cirkel van Overprikkeling'. Deze maakt duidelijk hoe stress wordt opgebouwd, hoe deze zich uit in het lichaam en wat de consequenties kunnen zijn als je stress- of overprikkelingsklachten niet serieus neemt.
In dit overzicht is duidelijk te zien hoe overprikkeling en stress zich opbouwen en aan welke signalen iemand kan merken dat hij overprikkeld raakt. Wanneer je die signalen bij jezelf waarneemt, is het verstandig om op de rem te trappen omdat een opeenstapeling van overprikkeling en stress uiteindelijk ernstige gevolgen kan hebben.
Je kiest alleen niet altijd zelf je omstandigheden uit. Een ziekte, een zwaar project op het werk, een scheiding of een overlijden...het zijn allemaal dingen waardoor we automatisch en vaak onvrijwillig in fase 3 of 4 belanden. Waar je wél een keus in kunt maken is hoeveel dagelijkse of korte termijn prikkels je toelaat (fase 1 en 2). Wil je voorkomen dat je langdurige klachten ontwikkelt, dan zal je dus in moeten grijpen op die vlakken, vaker rust moeten pakken, meer ontspanning moeten zoeken en beter voor jezelf moeten zorgen.
Annek verduidelijkte dit met het beeld van een waterglas. De manier waarop stressklachten zich stapelen kun je zien als een glas dat je vult met water.
Ieder mens heeft een even groot glas te vullen. Maar de dikte van de bodem van het glas is bij iedereen anders. Deze wordt dikker naarmate je meer moeilijke dingen hebt meegemaakt in je jeugd, door opgelopen trauma's, gezondheidsproblemen et cetera. Des te dikker de bodem, des te minder stress er in je glas past. Vervolgens wordt de onderste laag gevuld met de overprikkeling op de lange termijn, de laag erboven door tijdelijke overprikkeling, de laag daarboven door korte termijn overprikkeling en de bovenste laag wordt gevuld met de dagelijkse prikkels. Wanneer je glas dus al heel vol zit met de lange en tijdelijke overprikkeling, zul je in moeten grijpen op de bovenste twee niveau's om te voorkomen dat je glas overloopt.
Voor mij was het lezen van deze informatie heel verhelderend. Het gaf me het inzicht dat sommige fysieke klachten die ik als 'normaal' ervaar, alles te maken hebben met een teveel aan prikkels. En dat hoe sneller ik op de rem trap en hoe beter ik voor mezelf zorg, hoe sneller ik weer in balans ben. Ik hoop dat het voor jou net zo inzicht gevend is.
Meer hierover lezen? Op mijn pagina met psychologieboeken vind je het boek van Annek Tol.
Reactie plaatsen
Reacties