Het risico van schrijven over je leven-met-ziekte is dat het zo'n moeilijk verhaal wordt. Want leven met een (ernstige) chronische ziekte is niet makkelijk. Het is heel hard werken, een dagelijkse mentale strijd, te maken krijgen met onbegrip en veel pijn en verdriet. Maar hoe moeilijk het ook is, mijn leven is niet één lange aaneenschakeling van ellende. Sterker nog: vaak ben ik ook prima tevreden met mijn leven en ik vermoed zelfs gelukkiger dan menig gezond mens. Ik vind het belangrijk om ook die kant te laten zien in mijn blogs. Want gezondheid is geen voorwaarde voor geluk. Daar ben ik het levende bewijs van. Juist mijn gebrek aan gezondheid heeft mij ook heel veel gebracht. En daarom deze week een blog met 25 dingen die ik te danken heb aan het syndroom van Eisenmenger (ik had er veel meer, maar daar werd de blog redelijk onleesbaar van :-)
Met dank aan de Eisenmenger heb ik...
...al van jongs af aan een bewustzijn van Gods aanwezigheid. Ik was nog een kind toen ik Hem al betrok bij mijn ziekte en dat ervaar ik als enorme rijkdom. Ik ben ervan overtuigd dat ik het zonder Hem nooit gered had.
...voel ik letterlijk in mijn lichaam dat ik alleen al voor iedere ademteug afhankelijk ben van God. Het is iets wat me stil zet bij het feit dat alles genade is en niets vanzelfsprekend en dat maakt van mij een dankbaar mens.
...geleerd wat er echt toe doet in het leven. Dat wat belangrijk is door zoveel mensen over het hoofd wordt gezien of dat mensen er geen tijd voor maken. En dat wat onbelangrijk is vaak juist veel te veel aandacht krijgt.
...mogen ontdekken hoe het is om pleegmoeder te zijn. Iets wat ik voor geen goud had willen missen!
...geleerd om niet alles van dit leven te verwachten. Het leven hier is maar een korte proefronde waarin we mogen leren, groeien, liefhebben, ontwikkelen, dienen. Maar wij leven niet voor ons leven nu. We mogen leven voor ons leven in het grote Straks.
...leren vertrouwen. Zoveel momenten waarop ik viel, onderin de diepste put belandde en er met Gods hulp altijd weer uitkwam. Zoveel overspoelende emoties die ook weer voorbij gingen. Zoveel diepe donkerte, waarin uiteindelijk bleek dat het licht/Licht vandaaruit het beste te zien was.
...geleerd hoe ik efficiënt met mijn schaarse energie om kan gaan. Het is voor mij altijd weer een uitdaging om uit te vinden hoe ik zoveel mogelijk dingen kan doen met zo min mogelijk energie.
...de tijd om er voor anderen te zijn. Binnen mijn beperkingen, dat wel. Maar ook dan zijn er zoveel dingen die ik kan doen.
...leren rusten. Ik hoef niet altijd productief te zijn. Ik ben niet pas iemand als ik iets presteer. Ik mag rusten. Wetend dat ik hoe dan ook geliefd en waardevol ben.
...geleerd om niet te denken in onmogelijkheden, maar in mogelijkheden. Ik kan meestal niet 's avonds uit eten, maar wel gezellig lunchen. Ik kan niet een heel weekend spreken op een huwelijksconferentie, maar wel een dagdeel. Ik kan geen betaalde baan hebben voor een aardse baas, ik kan mijn gaven en talenten wel inzetten op de momenten dat het me lukt voor mijn hemelse Baas.
...geleerd om dingen uit te besteden. Ik hoef niet alles te doen. Als anderen hun hulp aanbieden mag ik dat accepteren. Als anderen diensten aanbieden die ik kan gebruiken mag ik daarin investeren. Zodat ik energie over hou voor waar ik goed in ben en wat ik graag doe.
...inmiddels al 40 landen bezocht, als ludieke lange neus naar alle voorspellingen van artsen.
...geleerd over troost. Dat dat hem niet zit in de grootse gebaren, maar in het luisteren, erkenning geven, woorden geven aan verdriet, er simpelweg zijn.
...geleerd hoe het is om mentale problemen te hebben, waardoor ik me beter in kan leven in mensen die daarmee worstelen.
...heel wat heerlijke uurtjes op de stretcher in de tuin doorgebracht terwijl heel Nederland aan het werk was.
...leren bidden. Al is het niet het 'een uur op je knieën met je handen gevouwen en je ogen dicht'. Meer de 10 seconden gebeden. 'Heer, hoe moet ik dit doen?', 'Help haar door deze moeilijke dag heen', 'Wilt U hem wijsheid en inzicht geven?', 'ik krijg geen lucht meer Heer, wilt U mij adem geven?'. En dat de hele dag door.
...leren doorzetten. Vaak tegen wil en dank. Maar het heeft me gebracht waar ik nu sta.
...alle tijd om te lezen.
...geleerd over rouw. En hoe moeilijk ook, uiteindelijk maakt dat me een completer mens.
...geleerd dat God boven alles staat. Artsen hebben niet het laatste Woord over leven en dood, ziekte en gezondheid. Mensen hebben niet het laatste woord over wat je wel of niet kunt. God heeft dat. Soms is dat woord een woord wat ik niet wil horen. Soms gaat dat woord mijn grootste verwachting te boven. Maar Hij heeft het laatste woord. En Hij zou weleens hele bijzondere dingen voor je in petto kunnen hebben.
...geleerd om de stilte te waarderen. Ik geniet ervan om urenlang in stilte door te brengen.
... nieuwsgierigheid ingewikkeld naar het verhaal van anderen. Wat hebben zij meegemaakt? Waaronder lijden zij? Waar rouwen zij om? Waarom doen zij wat ze doen?
... alle rust en tijd om mijn dagen zelf in te delen. Wat een heerlijkheid!
...een hulp in de huishouding. Denk hier een scheve grijns bij. Huishouden vind ik één van de meest frustrerende dingen die er is omdat het nooit af is en altijd hetzelfde. En met dank aan de Eisenmenger hebben wij een fantastische hulp in de huishouding die dit van me overneemt.
...geleerd dat er altijd hoop is, hoe hopeloos een situatie ook kan lijken.
Ik zeg niet dat ik al deze dingen nooit geleerd zou hebben als ik geen Eisenmenger had gehad. Ik weet niet hoe mijn leven gelopen was als ik gezond was geweest. En natuurlijk, als ik de keus zou krijgen tussen de rest van mijn leven gezond verder leven of Eisenmenger houden, dan kies ik onmiddellijk voor gezondheid. Maar ik ben niet gezond. De enige keus die ik heb is kiezen hoe ik hiermee omga. En dus probeer ik tot de dag waarop God me geneest of Thuis haalt vooral te kijken naar de dingen die ik wél heb en de dingen die mijn gebrek aan gezondheid me heeft gebracht. Want wat is er in dat opzicht ook veel om dankbaar voor te zijn!
Reactie plaatsen
Reacties